معنی ستیزگی

ستیزگی. [س ِ زَ / زِ] (حامص) لجاجت و خصومت و منازعه و مناقشه. (ناظم الاطباء).

خرک. [خ َ رَ] (ع مص) الحاح کردن. ستیزگی نمودن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس).

تنازعات. [ت َ زُ] (ع اِ) ج ِ تنازع. (فرهنگ فارسی معین). خصومتها. کشمکش ها. ستیزگی ها. و مناقشه ها. رجوع به تنازع شود.

عنفاً.[ع ُ فَن ْ] (ع ق) بطور تندی و درشتی و ستیزگی. و بطور کراهت و اجبار و عدم رضایت. (از ناظم الاطباء).

سرکشی، عناد، لجاجت

لجاجت

مناقشه

سرکشی، عناد، لجاج، ستیز، لجاجت، جدال

خیره‌سری، ستیزگی، ستیهندگی، لجاجت، یکدندگی

بغض، جدال، حقد، خصومت، دشمنی، ستیزگی، ستیزه، ضدیت، عداوت، کین، کینه‌توزی، کینه، گردنکشی، لجاج، لجاجت، مخاصمه، مخالفت، نفاق، نقار

ستیزه کردن، سرسختی نمودن،
ستیزگی،

با هم ستیزه و گفتگو کردن،
ستیزگی،

خودسری، خود رایی، لجاج، ستیزگی، عناد

کارزار، جدال، جنگ، مجادله، منازعه، نزاع، ستیزگی، پیکار، رزم

(مُ قَ شَ یا ق ش) [ع. مناقشه] (مص ل.) ستیزگی، خصومت.

507