معنی ساتر

ساتر. [ت ِ] (ع ص، اِ) پوشنده. (آنندراج). || پوشش. || روپوش. سرپوش.
- ساتر عورت، پوشنده ٔ عورت. عورت پوش.

ساتر. (اِخ) قومی بودند که در قرن پنجم پیش از میلاد در تراکیه در آسیای صغیر می زیستند. هرودوت گوید:تنها قومی بودند که در حمله ٔ خشایارشا (480 ق. م) مطیع او نگردیدند و آزادی خود را تا زمان ما [هرودوت] حفظ کردند. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 748 شود.

ساتر عورت. [ت ِ رِ ع َ رَ] (ترکیب اضافی، ص مرکب) آنچه بدان عورت را پوشند، مانند زیر جامه و یا لنگ و یا پارچه ٔ دیگر. آنچه عورت مرد و زن را از نامحرم می پوشاند. || در اصطلاح فقهی، آنچه نمازگزار از لباس همراه خود گیرد.

ساتره. [ت ِ رَ] (ع ص، اِ) تأنیث ساتر. رجوع به ساتر شود.

پرده‌پوش، پوشاننده، پوشنده، رازپوش، سرپوش، پوشش، عیب‌پوش،
(متضاد) پرده‌در، افشاگر

افشاگر، پرده‌در، هتاک،
(متضاد) ساتر

رازدار، رازنگهدار، ساتر، سرپوش، سرنگهدار، محرم،
(متضاد) افشاگر، پرده‌در، نامحرم

پوشنده، روپوش، عورت پوش

مونث ساتر پوشاننده مونث ساتر پوشاننده پنهان کننده جمع ساترات.

(اِفا.) پوشاننده، پنهان - کننده، (اِ.) پوشش. [خوانش: (تِ) [ع.]]

پوشاننده، پنهان‌کننده،

پوشاننده

ساتر

ساتِر، پنهان کننده- پوشاننده- روپوش- پوشش

آویشن، اویشم، کلکلیک، ساتر

661