معنی زهرآلود

لغت نامه دهخدا

زهرآلود

زهرآلود. [زَ] (ن مف مرکب) زهردار و آلوده به زهر. (ناظم الاطباء). آلوده به زهر. زهرآگین. سمی. (از فرهنگ فارسی معین):
شیرمردی، خیز و خوی شیرخوردن کن رها
تا کی این پستان زهرآلود داری در دهان.
خاقانی.
راه برداشت می دوید چو دود
سهم زد زان هوای زهرآلود.
نظامی.
هم بدین خسروی نیم خشنود
کانگبین است سخت زهرآلود.
نظامی.
جگرها دید مشک اندود کرده
طبرزدهای زهرآلود کرده.
نظامی.
عجب که در عسل اززهر می کند پرهیز
حذر نمی کند از تیر آه زهرآلود.
سعدی.
چو هرچه می رسد از دست دوست فرقی نیست
میان شربت نوشین و تیغ زهرآلود.
سعدی.
کند مژگان زهرآلود را انگشت زنهاری
ز تأثیر نگاه تلخ چشم همچو بادامش.
صائب (از آنندراج).
|| مسموم. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا):
آنکه شد یک بار زهرآلود از سوراخ مار
بار دیگر گرد آن سوراخ کی آردگذر.
معزی (یادداشت ایضاً).
رجوع به ماده ٔ بعد شود.


خنده ٔ زهرآلود

خنده ٔ زهرآلود. [خ َ دَ / دِ ی ِ زَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه از خنده ای که از روی قهر باشد و آن را خنده ٔ خون آلود نیز گویند. (انجمن آرای ناصری):
برغم حاسد و بدخواه پیش دشمن و دوست
چو صبح خنده زنم خنده های زهرآلود.
جمال عبدالرزاق.

حل جدول

زهرآلود

سمی


آمیخته به سم

زهرآلود


سمی

زهرآلود


زهرآگین

سمی، زهرآلود

فرهنگ عمید

زهرآلود

زهرآلوده، آلوده به زهر، زهردار،


زهرآمیغ

زهرآمیز، آمیخته به زهر، زهرآلود،


زهرناک

زهردار، دارای زهر، زهرآلود، سمی،

مترادف و متضاد زبان فارسی

زهرآلود

زهرآگین، زهردار، سم‌آلود، سمی، مسموم


زهرآگین

زهرآلود، زهردار، سم‌آلود، سمی

انگلیسی به فارسی

baneful

زهرآلود


poison

زهرآلود

گویش مازندرانی

گزی بویین

زهرآلود شدن

فرهنگ معین

زهرآگین

(~.) (ص مر.) زهرآلود.

معادل ابجد

زهرآلود

253

عبارت های مشابه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری