معنی زمر

زمر. [زَ / زَ م َ] (ع اِ) صوت. ج، زمور. (اقرب الموارد).

زمر. [زِم ْ م ِ] (ع ص) سخت. درشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

زمر. [زَ] (ع مص) نای زدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نی نواختن. (غیاث): راه تظاهر به خمر و زمر و محظورات شرع بربست. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 439).
عاشق میدان و اسب وپای نه
عاشق زمر و لب و سرنای نه.
مولوی.
چنان از خمر و زمر و نای و ناقوس
نمی ترسم که از زهد ریایی.
سعدی.
رجوع به دزی شود. || پُر کردن مشک را. || فاش و آشکار کردن حدیث. || برآغالانیدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

زمر. [زُ م َ] (ع اِ) ج ِ زمره. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (ترجمان القرآن) (دهار). گروههای متفرق از مردم. (غیاث):... زمراً حتی اذا جأوهافتحت ابوابها... (قرآن 71/39). رجوع به زمره شود.

زمر. [زُ م َ] (اِخ) نام سوره ٔ قرآن. (غیاث). سوره ٔ سی و نهم از قرآن. مکیه و آن هفتاد و پنج آیت است، پس از «ص » و پیش از «مؤمن » و اول آن تنزیل الکتاب من اﷲ العزیز الحکیم.

زمر. [زَ م َ] (ع مص) تنک موی شدن. (تاج المصادر بیهقی). کم موی شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). اندک مو شدن. (غیاث). || کم مروت گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اندک مروت شدن. (غیاث).

زمر. [زَ م ِ] (ع ص) کم موی و کم پشم. || کم مروت. || مرد نیکوروی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نی نواز و این قلیل است و اکثر زَمّار. (از اقرب الموارد). || حَسَن. یقال: «غناء زَمِر»؛ ای حَسَن. (ثعلب) (اقرب الموارد).

نی زدن، نواختن نی،
(اسم) صوت، بانگ،

نای زدن

نی نواختن، از سوره های مکی

نی نواختن

چشم غره، چپ چپ نگاه کردن، کج کج راه رفتن

(مص ل.) نای زدن، (اِ.) صورت، جمع زمور. [خوانش: (زَ) [ع.]]

نی زدن

زُمَر، جماعات- گروهها (مفرد: زُمْرَه)
- نام سوره 39 قرآن که مکیّه است و 75 آیه دارد،

247