معنی رینه
لغت نامه دهخدا
رینه. [رَ ن َ] (اِخ) قصبه ٔ مرکز بخش لاریجان شهرستان آمل. 1800 تن سکنه دارد. آب آن ازچشمه سار و محصول عمده ٔ آنجا غلات و لبنیات و حبوب و میوه است. در تابستان عده ای از تهران و مازندران به این ده می آیند. از ادارات دولتی بخشداری، بهداری، دارایی و پاسگاه نگهبانی بخش دارد. راه آن از طریق رودهن و گردنه ٔ مبارک آباد ماشین رو است. و همه روزه به تهران رفت وآمد دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
حل جدول
ییلاق آمل
گویش مازندرانی
نام دهکده ای در بالا لاریجان آمل
معادل ابجد
265