معنی رکورد
لغت نامه دهخدا
رکورد. [رِ کُرْ] (فرانسوی، اِ) نهایی ترین امتیاز در یک بازی ورزش.
- رکورد شکستن، بدست آوردن بالاترین امتیاز در یک بازی یا ورزش: تختی پهلوان ایرانی رکورد جهانی کشتی سنگین وزن را شکست.
|| حد نصاب هر چیز. (فرهنگ فارسی معین). مرّه. نصاب. (یادداشت مؤلف).
حل جدول
حدنصاب هرچیز
رکورد ورزشی
حدنصاب
رکورد دار
دارای بالاترین امتیاز ورزشی
سریالی که رکورد پربیننده را شکست
ستایش سه
فارسی به انگلیسی
Record
شکستن رکورد
Set
رکورد را شکستن (ورزش)
Break
دوران رکورد اقتصادی (اقتصاد)
Depression
رکورد چیزی را به دست آوردن
Log
فرهنگ فارسی هوشیار
کارنمایان در مسابقه ورزشی که از کار دیگران بالاتر باشد
فرهنگ معین
نهایی ترین امتیاز در یک بازی، حد نصاب هر چیز،
فرهنگ عمید
بالاترین نتیجه یا امتیاز که یک قهرمان در یکی از رشتههای ورزشی بهدست بیاورد و بهطور رسمی ثبت شود،
فارسی به ترکی
rekor kırmak
واژه پیشنهادی
بن هور
معادل ابجد
430