معنی روپیه
لغت نامه دهخدا
روپیه. [ی َ / ی ِ] (سانسکریت، اِ) اسم هندی فضه ٔ مسکوک است. (فهرست مخزن الادویه). نام بزرگترین سکه ٔ نقره ٔ هند است که دو مثقال و نیم وزن دارد. در سنسکریت روپیه بمعنی نقره است. (فرهنگ نظام). واحد پول هندوستان و پاکستان و سیلان و نپال و اندونزی است و در 1952 م. واحد پول برمه نیز بوده است.روپیه ٔ هر یک از این کشورها بوسیله ٔ علایم خاصی از کشور دیگر مشخص می گردد و نام هر یک از این کشورها بدنبال آن اضافه میشود مانند روپیه ٔ هندوستان و روپیه ٔ پاکستان. (از دائرهالمعارف بریتانیکا). برحسب نشریه ٔبانک ملی ایران روپیه ٔ پاکستان مساوی صد پیسا و ازآن ِ هندوستان مساوی صد تای پایز است. و رجوع به مجله ٔبانک مرکزی شماره ٔ 29 شود. در حال حاضر مطابق نشریه ٔ رسمی بانک مرکزی ایران (فروردین ماه 1342 هَ. ش.) هر یک روپیه معادل تقریباً 16 ریال پول ایران است.
فارسی به انگلیسی
Rupee
حل جدول
واحد پول اندونزی
واحد پول نپال
واحد پول هندوستان
واحد پول سیشل
واحد پول پاکستان
واحد پول سریلانکا
سکه رایج هند
روپیه
واحد پول سریلانکا
روپیه
واحد پول نپال
روپیه
واحد پول هندوستان
روپیه
فرهنگ معین
(رُ یِ) (اِ.) واحد پول هندوستان.
فرهنگ عمید
واحد پول پاکستان و هند،
فرهنگ فارسی هوشیار
واحد پول پاکستان و هندوستان
انگلیسی به فارسی
روپیه
معادل ابجد
223