معنی روانه کردن

لغت نامه دهخدا

روانه کردن

روانه کردن. [رَ ن َ / ن ِ ک َ دَ] (مص مرکب) حرکت دادن. (ناظم الاطباء). فرستادن. گسیل کردن. ارسال کردن. به راه انداختن. راهی کردن. روان کردن. رجوع به روان و روان کردن و روانه شدن شود: وبفرمود تا... طعام... بدو دادند و او را دل خوش روانه کردند. (قصص الانبیاء). و پارسیان متواتر ملاطفه ها به خاقان روانه کردند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 79).
مرکب عدل تو چو بخرد شد
به هزیمت ستم روانه کند.
مسعودسعد.
درنهروان به تیغ کند نهرها روان
گر جنگ را روانه سوی نهروان کند.
مسعودسعد.
پس به خاقان روانه کرد برید
برخی از مهر وبرخی از تهدید.
نظامی.
چو کردی رامش جان را روانه
ز رامش جان فدا کردی زمانه.
نظامی.
ز هر سو کرد مرکب را روانه
نه دل دید و نه دلبر در میانه.
نظامی.
نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه.
حافظ.
- روانه ٔ راه کردن، به سفر فرستادن. (ناظم الاطباء).
|| جاری کردن. جریان دادن. روان کردن:
آستین چو از چشم برگرفتم
سیل خون به دامان روانه کردم.
عارف قزوینی.
و رجوع به روانه و روان کردن شود.


روانه

روانه. [رَ ن َ / ن ِ] (نف) مرادف روان و رونده، چنانکه کشان و کشنده و دوان و دونده. (آنندراج) (انجمن آرا). جاری. سائل. روان:
خون جگرم ز فرقت تو
از دیده روانه در کنار است.
سعدی.
و رجوع به روان و روانه شدن و روانه کردن شود. || رونده. (از آنندراج) (از انجمن آرا). روان. رجوع به روان شود.
- سرو روانه، سرو روان. رجوع به سرو روان ذیل روان شود:
ای سرو روانه ٔ جوانمرد
ای با دل گرم و با دم سرد.
نظامی.
|| راهی. (ناظم الاطباء). || پویان. دوان.گذرکنان. || فرستاده. || آماده و مهیا. || مسافر. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس). || (اِ) پروانه و تذکره ٔ عبور. (ناظم الاطباء). جواز یا گذرنامه ٔ گمرکخانه. (از اشتینگاس). || جایزه. || دولت و اقبال. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس).


روانه ساختن

روانه ساختن. [رَ ن َ / ن ِ ت َ] (مص مرکب) روانه کردن. رجوع به روانه کردن شود.

فارسی به انگلیسی

فرهنگ عمید

روانه

در حال رفتن، رونده،
جاری،
* روانه شدن (مصدر لازم) ‹روانه گشتن› روان شدن، رفتن، راهی شدن، به ‌راه افتادن،
* روانه کردن: (مصدر متعدی) ‹روانه ساختن› روان کردن، راهی کردن، گسیل کردن، فرستادن،

فرهنگ فارسی هوشیار

روانه کردن

(مصدر) حرکت دادن راهی کردن، ارسال کردن فرستادن (نامه و غیره)


روانه

جاری، راهی

حل جدول

روانه کردن

گسیل

رانی

اعزام


روانه

یومیه

گسیل

فارسی به عربی

روانه کردن

ارسالیه، اطرد، انطلاق، عافیه

فرهنگ معین

روانه

(~.) (ق.) زود، فوری.

(ص فا.) روان، راهی، (اِ.) ارسال. [خوانش: (رَ نِ)]

مترادف و متضاد زبان فارسی

روانه

اعزام، گسیل، راهی، رونده، عازم

معادل ابجد

روانه کردن

536

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری