معنی رندان

آدمهای زیرک

رندان مست

رندان مست، نوا

رندان مست

از کوچه رندان، نامور نامه

رندان خاک بیز. [رِ دا ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه ازباریک بینان و دقیق نظران و کسانی که دقیقه ای از دقایق تحقیقات را فرونگذارند. (برهان قاطع) (آنندراج).

مشرب رندان

از ضرب المثل های شیرین فارسی

از ضرب المثل های شیرین فارسی

رندان

رندان

(صفت) بی نشان شونده: رندان دیدم بهر خرابات پی کورکنان گه مناجات. (تحفه العراقین 37)

رندمانند، مانند رندان،

عاشق بودن، شیفتگی، دلدادگی: نازپرورد تنعم نبرد راه به دوست / عاشقی شیوۀ رندان بلاکش باشد (حافظ: ۳۲۶)،

پاک‌سرشت، پاک‌نهاد، پاک‌طینت: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت / که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت (حافظ: ۱۷۲)،

305