معنی رخوت

لغت نامه دهخدا

رخوت

رخوت. [رُ] (ع اِ) ج ِ رَخْت فارسی. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). ج ِ رخت. (غیاث اللغات):
بنما در بساط فرش رخوت
سالکان مسالک اطوار.
نظام قاری.
بنما در میان جمع رخوت
نرمه ای کز وی آید اینهمه کار.
نظام قاری.
مانده ام در کوب حالی زین رخوت
تا چه نوع آید برون از جندره.
نظام قاری.
از رخوتم عاریت کردی طلب
چون برم از پیش یاری آمدی.
نظام قاری.
گرچه سلطان است در جمع رخوت
جامه ٔ قلب است چون شد دامنش.
نظام قاری.
فصل دوازدهم در بیان شغل صاحب جمع رکابخانه، رخوت حمام خاصه و آنچه متعلق به آن است. (تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 32).
و رجوع به رخت شود.

رخوت. [رِخ ْ وَ] (ع اِمص) رِخْوه. سستی. (یادداشت مؤلف):
بر نیک صبر کرد نباید که رخوت است
بر بد شتاب کرد نباید که از هواست.
ناصرخسرو.
|| نرمی. (یادداشت مؤلف). و رجوع به رخوه و رخوه شود.

فارسی به انگلیسی

رخوت‌

Indolence, Inertia, Laziness, Lethargy, Malaise, Stupor, Torpor

فرهنگ عمید

رخوت

رخت

نرمی ‌و سُستی،

فرهنگ معین

رخوت

(رِ وَ) [ع. رخوه] (اِمص.) سستی.

حل جدول

رخوت

سستی، بیحالی، ناتوانی، شلی، وارفتگی، رخام

سستی، شلی، وارفتگی، بی حالی


سستی

رخوت

مترادف و متضاد زبان فارسی

رخوت

بیحالی، رخام، سستی، شلی، ناتوانی، نرمی، وارفتگی، وهن

فارسی به عربی

فرهنگ فارسی هوشیار

رخوت

سستی، نرمی، آسانی


اسباب و رخوت و غیره

چندر رخت وپخت

انگلیسی به فارسی

laxation

رخوت

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

رخوت

1206

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری