معنی رث | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

رث

رث. [رَث ث] (ع مص) کهنه شدن جامه. (مصادر اللغه زوزنی).

رث. [رَث ث] (ع ص) کهنه و بلایه از رخت خانه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). کهنه. (غیاث اللغات) (منتخب اللغات). کهنه و پوسیده. (ناظم الاطباء). || جامه ٔ کهنه. ج، رِثاث. (منتهی الارب) (آنندراج). جامه ٔ کهنه. (دهار). لباس کهنه و خلقان. (یادداشت مرحوم دهخدا). || جامه ٔ بدج. رِثاث. (مهذب الاسماء). || خوار. (ناظم الاطباء). || بدحال. (از غیاث اللغات). بدحال و بدهیأت. (ناظم الاطباء).
- رث الهیئه، بدحال و بدهیأت. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

رث ء

رث ء. [رُث ْءْ] (ع اِ) سیاهی سپیدی آمیخته. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

رث ء. [رَث ْءْ] (ع اِمص) گولی. کم عقلی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

رث ء. [رَث ْءْ] (ع مص) دوشیدن شیر را بر ماست پس سطبر گردیدن آن. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ماست گردانیدن شیر را. || ستایش کردن مرده را و گریه کردن بر آن. لغتی است در رثی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آمیختن چیزی بچیزی. (از اقرب الموارد). || آمیختن و خلط کردن رای خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || زدن کسی را. (از اقرب الموارد). || رثیئه ساختن برای قوم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شیر تازه بر ترش ریختن. (تاج المصادر بیهقی). || فرونشستن خشم کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || ماست دادن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || بیمار رثاءه گردیدن شتر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). بیمار رثاءه گردیدن شتر، و آن بیماریی است که در دوش شتر عارض شود وباعث لنگی آن گردد. (آنندراج). || سطبر گردیدن شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).