معنی راموز | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

راموز

راموز. (ع اِ) دریا. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). || اصل چیزی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) || نمونه. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، در همه ٔ معانی، روامیز. (از اقرب الموارد).

راموز. (اِ) کشتیبان و ناخدا. (برهان) (جهانگیری). رجوع به توضیح معنی بعدی کلمه شود. || ماهیی است دلیر و جنگجو که به آدمی مایل است و با کشتی همراهی کند اگر ماهیان دیگر قصد کشتی کنند رفع کند و اگر کشتی غرق شود مردمان را بکنارساحل رساند. شیخ آذری در عجائب الدنیا این افسانه رانقل کرده و بعد از چند بیت، شعر آتی الذکر را آورده است. با این تفصیل و تأویل صاحب فرهنگ جهانگیری از اول حکایت غافل مانده و بمعنی ناخدا آورده، صاحب برهان نیز بتقلید او بمعنی ناخدا و کشتیبان نقل کرده. (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از رشیدی):
هست راموز مرشد کامل
که برد مرد را سوی ساحل.
شیخ آذری (از آنندراج).