معنی ذلت

ذلت. [ذِل ْ ل َ] (ع مص) ذُل ّ. ذُلالَه. مذلت. ذَلالَت. خوار شدن. (تاج المصادر بیهقی). موهون گردیدن. خواری. (نطنزی). هوان. حقارت. مهانت. زبونی. مقابل، عزّت. ارج، ارجمندی: تعزّ من تشاء و تذل ّ من تشاء. (قرآن 26/2).

Abjection, Prostration

ذلیل شدن، خوار شدن، پست و زبون شدن، خواری، زبونی،

حقارت

خواری

خواری، حقارت

خفت

خواری

پستی، حقارت، خواری، خواری، فلاکت، مذلت، مهانت، نکبت، هوان

(ذِ لَ) [ع. ذله] (اِمص.) خواری، زبونی.

خواری، سرشکستگی

نظیر السمت

خواری، زبونی، مقابل عزت

ذِلّ-ذلَّت-مَذَلَّه، (ذَلَّ-یَذِلُّ) خوار و ذلیل گردیدن- ضعیف و حقیر شدن

نو دولتی

خاکِ پستی

1130