معنی دینامیک

لغت نامه دهخدا

دینامیک

دینامیک. (فرانسوی، اِ) قسمتی از علم مکانیک که در آن از حرکت دستگاههای ذرات و اجسام تحت تأثیر نیروها بحث میشود. دینامیک با علل حرکت سر و کار دارد و حال آنکه سینماتیک در واقع بحث هندسی در حرکات است و ستاتیک یا تعادل شناسی علم تعادل نیروهاست. (ازدائره المعارف فارسی). || در تداول، پر از نیرو. مملو از نیروی حیاتی. (فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ معین

دینامیک

پر از نیرو، متحرک، پویا، بخشی از علم مکانیک که حرکات را مورد مطالعه قرار می دهد، مبحث حرکت اجسام. [خوانش: [فر.] (اِ.)]

فرهنگ عمید

دینامیک

دارای حرکت و پویایی، پویا،
(اسم) شاخه‌ای از علم مکانیک که به بررسی چگونگی حرکت اجسام بر اثر نیروی وارده به آن‌ها می‌پردازد،

حل جدول

دینامیک

دانش حرکت

فرهنگ فارسی هوشیار

دینامیک

قسمتی از علم مکانیک که در آن از حرکت دستگاههای ذرات و اجسام تحت تاثیر نیروها بحث میشود، دینامیک با علل حرکت سروکار دارد و دینامیک از علم حرکت اجسام با قوه برق میباشد فرانسوی پویا نیرو ییک ‎ (صفت) مربوط به قوه: واحد دینامیک، پر از نیرو مملو از نیروی حیاتی، (اسم) بخشی از مکانیک که روابط بین قوی و حرکات را مورد مطالعه قرار میدهد مبحث حرکت اجسام علم الحرکات.

واژه پیشنهادی

دینامیک

حرکت شناسی

معادل ابجد

دینامیک

135

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری