معنی دینا

دینا. (اِ) داور. || داوری. || فتوی نوشتن. (برهان) (آنندراج).

دینا. (اِخ) نام خواهر یوسف (ع). (برهان) (آنندراج).

ابراهیم بن دینار. [اِ م ِ ن ِ] (اِخ) ابوحکیم نهروانی بغدادی. از اکابر دانشمندان قرن ششم هجری (485-556 هَ.ق.). مدرسه ای به باب الازج بنا کرده که به نام او مشهور شده است.

خواهر حضرت یوسف

خفاش ها

دینا

دخترانه، دینه

از نام های برگزیده

عشقی که در ازای خود، خواهان عشق است، از این داد و ستد، جز رنج بهرهای نخواهد بُرد.

دینا

دینا اسکات

دینا ماریا کریک

دینا ماریا کریک

و هر کس جز اسلام (و تسلیم در برابر فرمان حق،) آیینى براى خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد؛ و او در آخرت، از زیانکاران است.

بگو: «پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده؛ آیینى پابرجا (و ضامن سعادت دین و دنیا)، آیین ابراهیم؛ که از آیینهاى خرافى روى برگرداند؛ و از مشرکان نبود.»

65