معنی دیاله

دیاله. [ل َ] (اِخ) دیالی. یکی از مهمترین ریزابه های ساحل چپ دجله، که سرچشمه های آن در نواحی کرمانشاهان و کردستان (ایران غربی) است و در جنوب شرقی بغداد به دجله میریزد قسمتی از آن که در ایران است «سیروان » نام دارد و گاهی این اسم به همه ٔ رود هم اطلاق میشود. کمی پس از عبور از قزل رباط = جلولاء در خاک عراق راه خود را در جبل حمرین باز میکند نزدیک این محل یک رشته کانالهای عمده از دیاله منشعب میگردد که از آنها برای آبیاری نخلستانها و محصولات زمستانی و تابستانی استفاده میشود.
از شهرهای قدیم که از دیاله و کانال های آن استفاده میکرده اند. نهروان، بعقوبه = بعقوبا، دسکره و جلولاء بوده است. پهنه ٔ اطراف مسیر سفلای دیاله در قدیم صدها آبادی و جمعیت فراوان داشت و آثار دوره ٔ ساسانی و سایر اماکن باستانی آن حاکی از این است که این ناحیه همیشه پرنعمت بوده است. در دوره ٔ اسلامی جاده ٔ خراسان (از بغداد به ناحیه ٔ جبال) از این ناحیه (بیشتر در امتدادرودخانه) میگذشت. و هنوز هم جاده ٔ اتومبیل رو بین بغداد و ایران غالباً در همان امتداد است. رجوع به دائره المعارف فارسی شود.

دیالی. (اِخ) رجوع به دیاله شود.

دیاله. [ل َ] (اِخ) نام موضعی است در حجاز. (از معجم البلدان).

گاوه رود. [وَ] (اِخ) مغرب همدان. رجوع به گاو رود و دیاله شود.

یالمان. (اِخ) ولایتی قدیم در شمال دیاله. رجوع به تاریخ کرد تألیف رشید یاسمی ص 23 شود.

نام دیگر رود سیروان

از رودهای ایران

دیاله

دیاله

دیاله

کر, جاجرود, دالکی,طالقان، دیاله، زاینده رود، قره سو، کالشور

جاجرود، طالقان، دیاله، زاینده رود، قره سو، کالشور، کر، کنگاکوش

کر, جاجرود, دالکی, جاجرود، طالقان، دیاله، زاینده رود، قره سو

قادسیه، اربیل، انبار، بابل، بغداد، بصره، دیاله، ذیقار، سلیمانیه، صلاح الدین، کربلا، کرکوک، مثنی، میسان، نجف، نینوا، واسط

دیاله

50