معنی دنن

دنن. [دَ ن َ] (ع اِمص) کوژپشتی. || پستی و فرورفتگی سینه و گردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

دنن. [دِ ن َ] (اِخ) شهری با 27449 تن سکنه در شمال فرانسه دارای معادن زغال سنگ وآهنکاری. آنجا میدان پیروزی (1721 م.). فرانسه در جنگ جانشینی اسپانیا است. (از دایرهالمعارف فارسی).

(دَ نَ) (مص ل.) گوژپشت شدن، خمیده شدن.

خمیده پشت شدن

گوژپشت

گوژ پشت

گوژپشت

دنن

ادن، دنن، احدب

دنن

حدبه،دنن

مراسم سوردهی در زمان دندان در آوردن کودک

کندن دندان

فشردن دندان ها از سر خشم و عصبانیت، گاز گرفتن، آروازه

آدم طماع و حریص، کسی که دندانش ریخته باشد

104