معنی دسیسه

(دَ س) [ع. دسیسه] (اِ.) حیله و مکر.

(~.) [ع - فا.] (اِمر.) دست زدن به دسیسه های گوناگون برای دست یافتن به هدف.

Cabal, Collusion, Conspiracy, Intrigue, Machination, Plot, Scheme

دسیسه. [دَ سی س َ / س ِ] (از ع، اِ) دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دَسائس، دَسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز؛ حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن.

مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند،

پاپوش

مکر،حیله

پنهان‌کاری، تبانی، تلبیس، توطئه، دستان، دوزوکلک، فتنه‌انگیزی، فریب، نقشه

مکیده، مهرب، موامره، أُحْبُولَه

اثاره، تآمر، عصابه

ماکر

متآمر

آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد، مکر و حیله را گویند

Anschlag [noun]

Kabal [noun]

دسائس

139