معنی دربه درها

فیلمی از امیرحسین صدیق

ابواب

آوارگی

فیلمی از امیرحسین صدیق

زاورا

دربه. [دَب َ / ب ِ] (اِ) پارچه و پینه که بر جامه دوزند. (برهان). پینه و درپی و پاره ای که بر جامه جز آن دوزند. (ناظم الاطباء). درپه. درپی. وصله. رقعه:
زبس دربه که زد بر خرقه ٔ خویش
ز سنگینی بدی هفتاد من بیش.
شمس کوتوالی.
رجوع به درپه و در پی شود.

دربه. [دَ ب ِ] (اِخ) دهی است از دهستان سوسن بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز، واقع در 24هزارگزی شمال ایذه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

(مص م.) آزمودن، آزمایش کردن، (اِمص.) کار آزمودگی، خیرگی، خو گرفتگی. [خوانش: (دُ بِ یا بَ) [ع. دربه]]

درپی

آوارگی، بی‌خانمانی، بی‌سر‌و‌سامانی،

آواره، بی‌خانمان، کسی که از خانه و مسکن خود رانده و آواره شده باشد،
(قید) از این در به آن در، از یک خانه به خانۀ دیگر، در همه جا،
* دربه‌در شدن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] سرگردان شدن،

عاقل بودن، حاذق بودن در کار و صنعت

زابرا، آلاخون والاخون

زاورا

امیرحسین صدیق

421