معنی دادگستری

دادگستری. [گ ُ ت َ] (حامص مرکب) عمل دادگستر، عدل. دادگری:
بقد و چهره هرآنکس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند.
حافظ.

دادگستری. [گ ُ ت َ] (اِ مرکب) عدلیه. (وزارت...)، وزارت عدلیه. دستگاه قضایی کشور. رجوع به عدلیه شود.

Judicature

adliye

عدالت، دادگاه، عدلیه، محکمه

عداله

‎ عمل دادگستر، (اسم) وزارتخانه یا اداره ای که به دعاوی حقوقی و جزائی رسیدگی کند و داد مردم دهد.

داد گویان داد گزاران

داتگوی داد گزار

(~.) (اِمر.) وزارتخانه یا اداره ای که به امور حقوقی و جزایی رسیدگی می کند.

(حقوق) وزارتخانه یا اداره‌ای که به امور حقوقی و جزایی مردم رسیدگی می‌کند، عدلیه،
(حاصل مصدر) [قدیمی] عمل دادگستر، ترویج عدل‌وداد میان مردم،

عدلیه، دادگاه

عدلیه

عدالتخانه

عدلیه

pretura

عدلیه

699