معنی خیاو | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

خیاو

خیاو. (اِخ) شهرستان خیاو در قدیم مشکین شهر ولی مجدداً خیاو نامیده میشود یکی از شهرستانهای استان سوم کشور است و مشخصات آن بشرح زیر می باشد:حدود: از طرف شمال به بخش گرمی (شهرستان اردبیل)، از جنوب به مقسم المیاه جبال سبلان، از خاور به شهرستان اردبیل، از باختر به شهرستان اهر. طول این شهرستان از شمال بجنوب سی هزارگز و عرض آن از خاور بباختر 51 هزارگز می باشد و مساحت آن 1530 هزارگز مربع است.
وضع طبیعی: شهرستان خیاو را از نظر طبیعی می توان بدو قسمت تقسیم نمود بدین ترتیب قسمت اول از مشکین باختری تا مشکین خاوری به استثنای آبادیهای جنوبی شهرستان که در دامنه های رشته جبال سبلان واقع شده و اغلب در جلگه قرار دارند و دارای رودخانه های پرآب و آبهای مشروبی و معدنی فراوانند. قسمت دوم دهستان ارشق (که در اصطلاح محلی رضی می گویند) که آبادیهای آن در دره ها و تپه ها واقع است و آبشان منحصر به چشمه ها و رودخانه های کوچک و محلی می باشد که بر اثر بارندگیهای زمستان بوجود می آید بعضی از این آبادیها حتی آب مشروبی خود را از آبادیهای نزدیک خود تأمین می کنند. ارتفاع متوسط کوههای سبلان که سرتاسر جنوب این شهرستان را احاطه کرده است در حدود هزار تا هزار و پانصد گز است و بعلت سردی هوا در دامنه های آن آبادی زیادی وجود ندارد وفقط در تابستان طوایف و ایلات شاهسون و قوچه بیگلو ومغانلو و اجیرلو و عیسی لو و غیره در ییلاقات مخصوص بخود ساکن و در پاییز که سردی هوا شدت پیدا می کند بدههای قشلاقی خود که از خروسلو تا کناره های رود ارس امتداد دارد می روند. رودهای مهم این شهرستان خیاوچای و اوراس و انارچای و هرزندچای می باشد. سازمان اداری خیاو: بزمان سابق این شهرستان بنام مشکین شهر مشهور بودو یکی از بخشهای اردبیل بشمار می آمد ولی طبق سازمان جدید کشور بشهرستان تبدیل یافت و بنام خیاو که دارای یک بخش مرکزی مرکب از سه دهستان بشرح زیر است موسوم گردید: 1- دهستان مشکین خاوری با 59 آبادی و 22362 تن سکنه. 2- دهستان مشکین باختری با 71 آبادی و 19394 تن سکنه. 3- دهستان ارشق با 101 آبادی و 12210تن جمع کل آبادی 231 و نفوس آن به اضافه ٔ سکنه شهرستان 59630 نفر می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

خیاو. (اِخ) شهر مرکزی شهرستان خیاو و یکی از شهرستانهای استان آذربایجان شرقی است. این شهر از راه اردبیل در 295 هزارگزی شمال خاوری شهر تبریز و از راه اهر در 168 هزارگزی شمال خاوری تبریز قرار دارد. بنای تاریخی آن منحصر به مقبره ٔسیدجمال الدین در کوچه امامزاده می باشد که عبارت است از یک برج استوانه ای آجری که در آن هفت قبر پهلوی هم قرار دارد که بنا به اظهار اهالی و ریش سفیدان این شهر قبر سید جمال الدین و قبر یاران وی است. داخل این مسجد هفت قبر دیگری است که روی سنگ یکی از قبرها نام سلطان احمد نیکروز حک شده است و مقبره ٔ شیخ حیدر نیز از ابنیه ٔ دوره صفویه بدانجاست جمعیت این شهر 5660 تن است و تقریباً دارای سیصد باب دکان و مغازه می باشد و یک دبستان دخترانه و ده دبستان پسرانه و یک دبیرستان پسرانه بدانجاست. آب آشامیدنی شهر از چشمه هایی است که از کوه سبلان سرچشمه می گیرد و دارای آب گوارا و مطبوع است ولی از رودخانه مشکین چای و خیاوچای نیز استفاده میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

خیاب

خیاب. (اِخ) مرکز بلوک مشکین اردبیل. خیاو. رجوع به خیاو شود.

مشکین شهر

مشکین شهر. [م ِ ش َ](اِخ) رجوع به خیاو شود.

مزرعه ٔ خلف

مزرعه ٔ خلف. [م َ رَ ع َ ی ِ خ َ ل َ] (اِخ) دهی است از دهستان مشگین غربی بخش مرکزی شهرستان خیاو، در 9هزارگزی غرب خیاو و 3هزارگزی راه خیاو به اهر درجلگه ٔ معتدل واقع و دارای 454 تن سکنه است. آبش از خیاو چای. محصولش غلات، حبوبات، پنبه، شغل مردمش زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).