معنی خویشان

خویشان. [خوی / خی] (اِ) ج ِ خویش. اقارب. اقوام. منسوبان. (ناظم الاطباء). عشیرت. آل. (یادداشت مؤلف):
همی گفت صد مرد گردسوار
ز خویشان شاهی چنین نامدار.
فردوسی.
ز خویشان ارجاسب و افراسیاب
شده سند یکسر چو دریای آب.
فردوسی.
بنزدیک خویشان و فرزند من
ببینی همه خویش و پیوند من.
فردوسی.
ز پیوند و خویشان مبر هیچکس
سپاه آنکه من دادمت یار بس.
فردوسی.
نخست برادران... و پس خویشان و اولیاء حشم را سوگند دادند که تخت ملک را باشد. (تاریخ بیهقی).

Kin, Kindred, People

ارحام

نزدیکان، اقارب

اقارب

حشم

اقربا

ادانی

صله رحم

ارحام، اعقاب، اقربا، بستگان، قومان، کسان،
(متضاد) بیگانگان

اقوام، منسوبان، اقرباء

اهل

اقربین

ادانی

فامیل، نزدیکان، خویشاوندان

پیوستگی

967