معنی خودمانی
لغت نامه دهخدا
خودمانی. [خوَ / خ ُ دِ] (ص نسبی) محرم. مقابل بیگانه. خودی.
فارسی به انگلیسی
Casual, Chummy, Confidential, Entre Nous, Familiar, Homely, Homespun, Homey, Informal, Informally, Inside, Nonstandard, Pickup, Private, Shirt-Sleeve, Slangy, Unbuttoned, Unceremonious
فرهنگ عمید
[عامیانه] مانند خودی، بیتکلف،
(قید) با حالتی به دور از تکلف: خودمانی حرف میزد،
فرهنگ معین
(خُ دِ) (ص نسب.) خودی، خصوصی، بی تعارف و تکلف.
فارسی به عربی
الیف، بسیط، عائلی، عارف، عمیق، مالوف
فرهنگ فارسی هوشیار
محرم، خودی
فارسی به آلمانی
Eingeweihte (m) (f), Mitglied (n), Andeuten, Familiär, Familiär, Geläufig, Innig, Intim, Stimmungsvoll, Vertraut, Vertraut
حل جدول
صمیمی، بی تکلف
صمیمی و بیتکلف
صمیمی
اهسته خودمانی
یواش
ورم خودمانی
پف
بوسه خودمانی
ماچ
ناگهان خودمانی
یهو
مترادف و متضاد زبان فارسی
آشنا، محرم، خودی،
(متضاد) بیگانه، غریبه، نامحرم، بیتکلف، خودحال، یکرنگ،
(متضاد) متکلف، صمیمی، صمیمانه، بیتکلفانه، خودحالانه،
(متضاد) رسمی، خصوصی، محرمانه، انتیمشدن، بیریا شدن،
(متضاد) متکلف بودن
واژه پیشنهادی
آرام-آروم-
معادل ابجد
711