معنی خوبترین

خوبترین. [ت َ] (ص عالی) نیک ترین. بهترین. زیباترین. (ناظم الاطباء).

Crème De La Crème

احسن

افضل

Best-, Beste, Bester

خوبترین

دخترانه، بهترین، خوبترین

باده، مى، شراب، بهترین، خوبترین

جدید، بدیع، خوبترین از هر چیزی

(صفت) نیکوترین خوبترین، زیباترین جمیلترین، ستوده ترین

نعمتهای بزرگ و سترگ یا نیکو و خوبترین بخششهای بزرگ، عطاهای نیکو

خَیْر، خَیْرَه، مُخَفَّف اَخِیْر بمعنای بهترین، خوبترین، فاضل ترین، خیرترین..،

سَرار- سَرارَه- نَسَب برگزیده- شبِ آخرِ ماه- بهترین و خوبترین (زمین- بهشت...) (جمع سَرارَه:سَرار)

عَقائِل، زنان بزرگوار و شریف-زَوْجات خوب و شریف- مهتران و بزرگان قوم- بهترین و خوبترین (کلام و مانند آن)، (مفرد:عَقِیْلَه)،

بهترین، نیکوترین، خوبترین، شایسته ترین، پیشترین، بزرگترین، عظیم ترین، برتری جستن، سبقت گرفتن، به بهترین وجه، به نیکوترین روش، بهترین کار.

بهترین، نیکوترین، خوبترین، شایسته ترین، پیشترین، بزرگترین، عظیم ترین، برتری جستن، سبقت گرفتن، به بهترین وجه، به نیکوترین روش، بهترین کار،

1268