معنی خلنگ

فرهنگ عمید

خلنگ

(زیست‌شناسی) گیاهی درختچه‌ای با گل‌های سرخ، زرد، یا سفید که بیشتر در نواحی گرم می‌روید،
(صفت) [قدیمی] دو‌رنگ و ابلق، به‌ویژه سیاه‌وسفید: تا برآید لخت‌لخت از کوه میغ ماغگون / آسمان آبگون از رنگ او گردد خلنگ (منوچهری: ۶۳)،

فارسی به انگلیسی

خلنگ‌

Brindle, Brindled, Heath

لغت نامه دهخدا

خلنگ

خلنگ. [خ َ ل َ] (ص) دورنگ. ابلق. (ناظم الاطباء) (از برهان) (آنندراج). خلنج:
کآسمان آسمانه ای است خلنگ.
فرخی.
تا برآید لخت لخت از کوه میغ میغگون
آسمان آس رنگ از رنگ او گردد خلنگ.
منوچهری.
|| (اِ) نوعی فیروزه است. خلنج. (از نخبهالدهر دمشقی). || درختی است که صمغ آن کهرباست. خلنج. (یادداشت بخط مؤلف). || خس و خار. خار و خس. (از یادداشت بخط مؤلف). || بزبان مردمان مازندران چوبی که کودکان بر آن سوار شوند. کعابه. (یادداشت مؤلف). || (اِمص) گرفتگی اعضاء را گویند. (از آنندراج). خلنج.


خلنگ زار

خلنگ زار. [خ َ ل َ] (اِ مرکب) زمین پرخس و خار. خارستان. خاردار. (یادداشت بخط مؤلف).

گویش مازندرانی

خلنگ – خلنگ

چوبی که به وسیله ی آن شاخه ی بلند درختان به پایین کشیده شده...


خلنگ

به پشت گرفتن، به کول گرفتن، چوبی چنگک دار جهت آویزان کردن...

قلابی که با آن آب از چاه کشند

چنگک چوبی برای چیدن انار و کشیدن شاخه به طرف پایین


بز خلنگ

چوبی با سر برگشته که پای بز را با آن نگه می دارند

فرهنگ معین

خلنگ

(~.) (اِ.) گیاهی است که نوعی از آن به صورت درخت یا درختچه می باشد که از چوب آن کاسه و قدح می سازند و نوعی از آن علفی می باشد به رنگ های سرخ، زرد و سفید.

(خَ لَ) (ص.) دو رنگ، ابلق.

(خِ لِ) (اِ.) = خلنج: گرفتن اعضا و کندن به ناخن.

حل جدول

خلنگ

علف جارو

مترادف و متضاد زبان فارسی

خلنگ

تیغ، خار، مغیلان، علف‌زار، خلنج‌زار، ابلق، دورنگ

فارسی به عربی

خلنگ

خلنج

فرهنگ فارسی هوشیار

خلنگ

دورنگی، ابلق

معادل ابجد

خلنگ

700

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری