معنی خانه تابستانی
لغت نامه دهخدا
خانه ٔ تابستانی. [ن َ / ن ِ ی ِ ب ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) خانه ای که در تابستانها برای زیست اختیار کنند. مصیف. (دهار).
تابستانی
تابستانی. [ب ِ / ب َ] (ص نسبی) منسوب به تابستان، صیفی. آنچه که مخصوص این فصل باشد: خانه ٔ تابستانی. لباس تابستانی. ازض ٌ مصیفه، زمین تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیف، جای تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیوف، جای تابستانی. (منتهی الارب).
حل جدول
فارسی به عربی
فارسی به آلمانی
واژه پیشنهادی
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) منسوب به تابستان صیفی لباس تابستانی خانه تابستانی.
فرهنگ واژههای فارسی سره
فرویشهای تابستانی
مترادف و متضاد زبان فارسی
تابستانه،
(متضاد) زمستانی، صیفی،
(متضاد) شتوی
فارسی به ایتالیایی
estivo
معادل ابجد
1580