معنی حمله

حمله. [ح َ م َ ل َ] (ع ص، اِ) ج ِ حامل: حملهالعرش، بردارندگان عرش. (مهذب الاسماء). حمله ٔ قرآن: اشراف امتی حمله القرآن.

Action, Access, Assault, Attack, Bashing _, Charge, Fit, Offense, Offensive, Push, Qualm, Spasm

atılım, hamle

صرع غش، جن زدگی

invasione

aggressione

Zugang, Bann (m), Buchstabieren, Richtig schreiben, Zauber (m)

یورش،
هجوم در جنگ،
(اسم) (پزشکی) [عامیانه] = صرع
(اسم) (پزشکی) اختلال ناگهانی در یکی از اعضای بدن، مانند قلب یا مغز،
[مجاز] اعتراض یا انتقاد شدید،
* حمله ‌آوردن: (مصدر لازم) هجوم آوردن، یورش آوردن،
* حمله بردن: (مصدر لازم) هجوم بردن، یورش بردن،
* حمله کردن: (مصدر لازم) = حمله بردن

حامل

(حَ مَ لَ) [ع. حمله] (ص. اِ.) جِ حامل، حمل کنندگان، برندگان.

(مص ل.) آهنگ جنگ کردن، هجوم بردن، 2- (اِ.) هجوم، یورش، غش (پزشکی)، دفعه. [خوانش: (حَ لِ یا لَ) [ع. حمله]]

آفند، تاختن، تازش، تک، تاخت

تاختن - تازش

اندفاع، بدایه، صرع، مخالفه، نوبه، هجوم، هستیریا، وصول

آهنگ بر دشمن در جنگ

یرش

ایلغار

آفند

تاخت، تعرض، تک، تهاجم، شبیخون، نهب، هجوم، یورش، صرع، غش، صولت، اعتراض، انتقاد (شدید)، حالت بحران، اختلال ناگهانی، ایست، سنکوب

سورن

83