معنی حتمی بودن

مسلم، قطعی

حتمی. [ح َ] (ص نسبی) محتوم. واجب. لازم. حتمی الاجراء، واجب الاجراء. حتمی الوقوع. محتوم الحدوث.

حتمی الوقوع. [ح َ ی یُل ْ وُ] (ع ص مرکب) آنچه بناگزیر خواهد شد.

بایسته اواریک (صفت) قطعی یقینی: ((وقوع این حادثه حتمی است. ))، بایسته ضروری.

قطعی،
[قدیمی] واجب، لازم، بایسته، ضروری،

جزمی، بطورحتم، بی‌گمان، جزم، قطعی، یقینی، بایسته، ضروری،
(متضاد) محتمل

Not (f), Notfall (m), Sehr

امر حتمی

اولویه، جدا، طواری، لا غنی عنه، مطلق

حادثه

قطعی، یقینی، بایسته، ضروری. [خوانش: (حَ) [ع - فا.] (ص نسب.)]

رخ دادنی، سد درسد

قطعی

نا چار , نا گزیر , اجتناب نا پذیر , چاره نا پذیر , غیر قابل امتناع , حتما , حتمی الوقوع , بدیهی

اجل

520