معنی جند

(جُ) [معر. گند] (اِ.) لشگر، سپاه، ج. جنود.

اجنه

لشکر، سپاه

پارسی تازی گشته گندوید ستر خایه ی سگ آبی

جُنْد، لشکر- سپاه (جمع:جُنُود)،

سپاه، لشکر،

بیضه، خایه،
* جندِ بیدَستَر (بیدست، بادستر): کیسه‌ای غده‌مانند در زیر پوست شکم‌ بیدستر (نر و ماده) که در طب قدیم برای رفع تشنج و دردهای عصبی به کار می‌رفت، هزدگند، آش‌بچگان، خزمیان،

لشکر

لشکر

ارتش، خیل، سپاه، فوج، قشون، گند

لائی جند. [ج ُ] (اِخ) دیهی از بخش خونسار شهر گلپایگان واقع در پنج کیلومتری جنوب خاوری خونسار. کوهستانی، سردسیر و دارای 150 سکنه. زبان سکنه لری و فارسی. محصول آنجا غلات و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

غده ای در بدن سگ آبی

Besteck (n), Gabel (f), Gabel, Gabeln, Verzweigung (f)

شوکه

(آرى) اینها لشکر کوچک شکست‏خورده‏اى از احزابند!

57