معنی جلگه علف زار

استپ

مرغزار چرا گاه شوند زار (اسم) زمینی که در آن علف بسیار بود چراگاه مرتع.

زمین و مسطح دارای گیاه، زمین هموار و دشت و هامون

علف زار. [ع َ ل َ] (اِ مرکب) چراگاه. مرغزار. زمینی که علف بسیار دارد. (از ناظم الاطباء) (آنندراج):
کجا بد علفزار و آب روان
فرودآمد آن جایگه پهلوان.
فردوسی.
ندیدستی که گاوی در علفزار
بیالاید همه گاوان ده را.
سعدی (گلستان).

(جُ گِ) (اِ.) زمین صاف و هموار.

[په.] (پس.) پسوند مکان که انبوهی و فراوانی را می رساند: برنج زار، بنفشه زار.

حمله، سهل

خضار، عشب، عشبه، علف

زمین پهناور

زمین مسطح، هموار، و پهناور با شیب کم و سطح رسوبی،

آنچه چهارپایان می‌خورند، خوراک چهارپایان، گیاه، گیاه ‌سبز،
* علف ‌خرس: [عامیانه، مجاز] ویژگی چیز بی‌ارزشی که به راحتی به دست می‌آید،
* علف گربه: (زیست‌شناسی) = سنبل‌الطیب

دشت، هامون

Blank [adjective], Einfach, Kampagne [noun], Schlicht

علف سبزه

علیق , علوفه , علف , تلا ش وجستجو برای علیق , غارت کردن , پی علف گشتن , کاوش کردن

446