معنی جدا کردن و کندن

سلب

انتزاع

سلب

‌تفکیک

گسلاندن

از هم دور ساختن

(مصدر) منفصل کردن سوا کردن، دور کردن، تمیز دادن.

سوا، تنها، منفصل، جدا کردن

حفر کردن، جدا کردن، کشیدن و از بیخ برآوردن، جدا کردن چیزی که متصل به چیز دیگر است. [خوانش: (کَ دَ) [په.] (مص م.)]

حفاری، حفر، گود کردن، حکاکی، بریدن، جدا کردن، قطع کردن

بیرون آوردن خاک و ایجاد گودال، حفر کردن: زمین را کند،
جدا کردن چیزی از چیز دیگر: چسب را از روی شیشه کند،
درآوردن لباس: جورابش را کند،
ایجاد کردن نقش و نگار یا نوشته بر سنگ، چوب، یا فلز، حکاکی کردن: نام او را پایین مجمسه کنده بودند،
(مصدر لازم) [مجاز] جدا شدن از فردی که قبلا مورد علاقه بوده، ترک کردن،
(مصدر متعدی) خراب و ویران کردن،

separare

staccare

Einfach, Einzel, Einzeln, Einzelne, Einzelner, Einzig, Ledig, Probieren [verb], Versuchen, Wade [noun]

ابتر، اقطع، تقسیم، جزء، شق، فرد، قطعه، محاوله، منفصل

412