معنی تیماج

تیماج. (اِ) چرم بودار که آن را بلغار و ادیم نیز گویند و این لفظ ترکی است... و در مدار به «جیم » فارسی است (تیماچ). (غیاث اللغات) (آنندراج). چرمی است رنگین و بوی خوش دارد. درشب طلوع سهیل آن را رنگ و بوی حاصل شود. (شرفنامه ٔ منیری). پوست گوسپند دباغی شده. (ناظم الاطباء). قسمی چرم اعلی، مقابل میشن. قسمی پوست پیراسته ٔ ستبر و محکم. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا).

(اِ.) پوست بز دباغی شده.

پوست دباغی‌شدۀ بز، پرنداخ، ساختیان، کورکانی، کوزکانی،

پوست دباغی شده

چرم بز

چرم، چرم‌دباغی‌نشده

Calf, Chamois, Goatskin, Kid, Leather

عجل، عنزه

پوست بز که آنرا دباغی کرده باشند

454