معنی تکه

تکه تکه. [ت ِک ْ ک َ / ک ِ ت ِک ْ ک ِ / ک َ] (ص مرکب) پاره پاره و لقمه لقمه. (ناظم الاطباء). قطعه قطعه. بریده بریده.

تکه. [ت َ ک ِ / ک َ] (اِ) بز نررا گویند. (فرهنگ جهانگیری) (انجمن آرا) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی). بزی را گویند که سرکرده و پیشرو گله ٔگوسفندان باشد و بز نر را نیز گفته اند اعم از بز کوهی و غیرکوهی. (برهان) (از ناظم الاطباء). رجوع به تیس شود. || یک جلد دفتر را نامند. (فرهنگ جهانگیری) (از برهان) (از فرهنگ رشیدی). || سرگین گاو و گاومیش را نیز گفته اند که آنرا بدست پهن ساخته بجهت سوختن خشک نموده باشند. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (از ناظم الاطباء).

تکه. [ت ِک ْ ک َ / ک ِ] (اِ) در تداول عامه، چیز جالب توجه. زن زیبا و خوشگل. || نصیب و قسمت. || چیزی که درخور و مناسب کسی باشد. (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده).
- تکه ٔ کسی بودن، مناسب و درخور کسی بودن. (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده).

تکه. [ت ُ ک ِ] (اِخ) دهی از دهستان بالا شهرستان نهاوند است که در حدود 240 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

تکه. [ت ُ ک ِ] (اِ) نوعی از تیر که بجای پیکان گرهی دارد. || پشته و بلندی را نیز گفته اند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ رشیدی).

تکه. [ت َ ک ِ] (اِخ) دهی از دهستان باراندوزچای است که در بخش حومه ٔ شهرستان ارومیه واقع است و در حدود 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

تکه. [ت ِک ْ ک َ / ک ِ] (ع اِ) بند شلوار. (دهار) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شلواربند. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). ازاربند. (غیاث اللغات). ج، تِکَک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ابن درید گوید: آن را معرب بحساب آرند... (از المعرب جوالیقی ص 90).

تکه. [ت ِک ْ ک َ] (اِ) لقمه. (فرهنگ جهانگیری) (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). پاره ای از طعام و گوشت و جز آن. (فرهنگ رشیدی). || پاره ای از هر چیز باشد. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (از آنندراج). پاره و قطعه و بخش از هر چیز. (ناظم الاطباء). || بمعنی قطعه وجزیی از چیز استعمال شود. (حاشیه ٔ برهان چ معین).

تکه تکه کردن. [ت ِک ْ ک َ / ک ِ ت ِک ْ ک َ / ک ِ ک َ دَ] (مص مرکب) پاره پاره کردن. (از برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (آنندراج). فلان چیز را تکه تکه کرد؛ یعنی پاره پاره ساخت. (برهان).

(تِ کِّ) (اِ.) قطعه، پاره ای از چیزی.

(تَ کِّ) (اِ.) بز نر، بزی که پیشاپیش گله حرکت کند.

(~. ~.) (ص مر.) قطعه قطعه، پاره پاره.

بز نر،
بزی که پیشاپیش گله حرکت کند، پیشر‌و گله، نهاز،

لقمه،
پاره، قطعه، پاره‌ای از چیزی،
* تکه‌تکه: (قید) قطعه‌قطعه، پاره‌پاره،

پاره ای از چیزی

پاره و قطعه

پاره، جزء، خرده، قسمت، قطعه، لخت، خرد، ریزه، لقمه، تیکه، لعبت، زن زیبا، چیز جالب، باب دندان، نصیب، قسمت

Article, Bite, Block, Chunk, Crumb, Dollop, Fraction, Fragment, Glob, Length, Loaf, Lump, Morsel, Nip, Nugget, Patch, Piece, Portion, Quid, Scrap, Shred, Slab, Snatch, Snippet, Stick, Stitch, Stretch, Strip, Wedge

parça

جزء، رعشه، رغیف، شریحه، فم، قدح، قصاصه، قطعه، کتله، لقمه، لمسه، لوح الزجاج، ماده، نفایه، ومیض

إرْباً إرباً

از توابع گیل خواران قائم شهر

نوک، بالای چیزی، به مقدار کم

عمل بلند کردن دو دست اسب و فرو افتادنش وقتی که بار زیادی...

بز یک یا دو و یا سه ساله ی نر

از اصوات

پاره ای از طعام، لقمه

(صفت) قطعه قطعه پاره پاره.

fetta

pezzo

zolletta

scheggia

Betupfen, Bißchen (n), Klecks (m), Tupfer (m)

قواره قواره

لخت لخت

لخت لخت

425