معنی تپق

گرفتگی زبان است گویند زبان فلانی تپق زده به جای طفل طلف گفت.

گرفتگی زبان است گویند زبان فلانی تپق زده به جای طفل طلف گفت، گرفتگی زبان، لکنت زبان

گرفتگی زبان، لکنت زبان

لکنت زبان

ریب

تپق

Fetlock, Stumble

گرفتگی زبان است گویند زبان فلانی تپق زده به جای طفل طلف گفت.

تپق. [ت ُ پ ُ] (ترکی، اِ) استخوان شتالنگ. (فرهنگ نظام). لفظ مذکور با مصدر زدن (تبق زدن) استعمال میشود. (فرهنگ نظام). رجوع به تبق زدن شود.

تپق زدن. [ت ُ پ ُ زَ دَ] (مص مرکب) داعی الاسلام در ذیل «تپق » آرد: بند شدن سر سم چهارپا بزمین هنگام رفتن بطوری که نزدیک به افتادن شود. (فرهنگ نظام). از کلمه ٔ ترکی تپق، بمعنی غوزک پا. از اشتالنگ لنگیدن. تپق زدن پای آدمی یا ستور؛ از مچ و مفصل اشتالنگ خم شدن. لنگیدن دفعی و ناگهانی از اشتالنگ. از غوزک پا لنگیدن یا لغزیدن. پیچ خوردن مچ پای و فروافتادن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || تپق زدن زبان، چیزی جز مراد و مقصود از زبان جاری شدن. بی اراده بیرون شدن کلمه از زبان. (یادداشت ایضاً). || تپق زدن زبان، لکنت آن. شکوخیدن زبان. بعضی حرف را بدل بعض دیگر آوردن مانند راء بجای لام: لفتم، بجای رفتم. (یادداشت ایضاً). رجوع به تپق و طپق زدن شود.

(تُ پُ) (اِ.) لغزش ناگهانی زبان هنگام حرف زدن.

لکنت ناگهانی زبان هنگام حرف زدن،

گرفتگی‌زبان، زبان‌گرفتگی، لکنت‌ناگهانی، لکنت آنی، تته‌پته

سکندری خوردن، به زمین افتادن هنگام راه رفتن، لکنت زبان...

لکنت ناگهانی زبان هنگام حرف زدن

تپغ زدن کند زبانی (مصدر) تپق زدن زبان کسی. گرفته شدن زبان او نادرست ادا کردن کلمات: ((فلانی زبانش تپق زده بجای طفل ((طلف)) گفت. ))

502