معنی تناسل

تناسل. [ت َ س ُ] (ع مص) زه و زاد پدید آمدن. (زوزنی). از یکدیگر زادن. (منتهی الارب) (از دهار) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). از هم زائیدن. (غیاث اللغات): هرکه خدمت... کسی را کند که قدر آن نداند همچنان آن کس است که بصورت گرمابه بهوس تناسل عشق آرد. (کلیله و دمنه). تا دامن قیامت از توالد و تناسل ایشان مؤمن و مؤمنه می زاید. (کلیله و دمنه). بقاء ذات تو بدوام تناسل ما متعلق است. (کلیله و دمنه).
ور مزاج گوهران را از تناسل باز داشت
طبع کافوری که وقت مهرگان افشانده اند.
خاقانی.
از تناسل عدد لشکر او بیش کنند
این زن و مرد که با نفع و ضر آمیخته اند.
خاقانی.

اعضاء تناسل. [اَ ءِ ت َ س ُ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) عبارتند از خصیتین و عروقی که نزدیک به آن است و قضیب. (از بحر الجواهر). فرج و رحم و متعلقات و ذکر و بیضه و وعاء منی. (از ناظم الاطباء).

توالد و تناسل. [ت َ ل ُ دُ ت َ س ُ] (ترکیب عطفی، اِمص مرکب) زاد و ولد. زائیدن و فرزند آوردن. تولید مثل کردن: و تا دامن قیامت از توالد و تناسل ایشان مؤمن و مؤمنه می زاید. (کلیله و دمنه). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

(تَ سُ) [ع.] (مص ل.) فرزند زادن، تولید نسل.

از یکدیگر زادن، از هم زائیدن، فرزند زادن

آلت تناسل

تَناسُل، تولید مِثل کردن، تکثیر اولاد نمودن،

ایجاد نسل کردن، فرزند زادن، اولاد زیاد کردن،

زادآورى

تناسل

تناسل

توالد، تولید مثل، خلق، زادوولد، زه‌وزا، زایش، فرزند زادن، زادوولد کردن، فرزند زادن

تناسل کردن

تناسل ناهمجنس

تناسل بکری

541