معنی تلنگر

تلنگر. [ت َ / ت ِ ل َ گ ُ] (اِ) گذاشتن نوک انگشت میانی را به نوک ابهام و آن را به قوت لغزاندن تا بن ابهام بنحوی که بانگ برآید. (ناظم الاطباء). || زدن با ناخن وسطی چیزی را، بدین گونه که سر وحشی ناخن وسطی را به انسی بند برین ابهام فشرده با فشار جدا کردن ناخن وسطی را از آن برای بردن گرد و غباری از جامه یا برآوردن آوازی ضعیف از چیزی: به نان تلنگر زدن تا خاکستر روی آن بشود. به جامه تلنگر زدن برای اینکه آلودگی آن به گچ و جز آن زائل گردد. بدر تلنگر زدن تا تنها آنکه منتظر است بشنود و کس دیگر نداند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

پف تلنگر. [پ ُ ت ِل ِ گ َ] (اِ مرکب) از پف بمعنی دم و تلنگر، زدن با نوک ناخن وسطی فشرده به ابهام. || نان از شب مانده که بار دیگر بر سر آتش نهاده و نرم کنند.

تلنگر زدن. [ت َ / ت ِ ل َگ ُ زَ دَ] (مص مرکب) نوک انگشت میانه را به نوک انگشت بزرگ فشردن و بر چیزی زدن. رجوع به تلنگر شود.

fiske

fiske atmak

ضربه که با انگشت میانه به بدن کسی یا چیزی بزنند،

نقره

نقره

(اسم) سر انگشت که بچیزی زنند.

(اسم) نان از شب مانده که بار دیگر بر یر آتش نهاده و نرم کنند.

نوک انگشت میانه را به نوک انگشت بزرگ فشردن و بر چیزی زدن

(تَ لَ گُ) (اِ.) ضربه زدن با سر انگشت به کسی یا چیزی.

(پُ تِ لِ گَ) (اِمر.) نان از شب مانده که بار دیگر بر سر آتش نهاده و نرم کنند.

ضربه ای با انگشت

Fillip, Flick, Flip, Tap, Touch

700