معنی تلا

لغت نامه دهخدا

تلا

تلا. [ت َ] (اِ) سائل و گدا. (ناظم الاطباء).

تلا.[ت ِ] (اِ) بمعنی ذهب که فارسیان عربی دان به طاء نوشته اند. از عالم طپیدن. (غیاث اللغات) (آنندراج).


دریاچه ٔ تلا

دریاچه ٔ تلا. [دَرْ چ َ / چ ِ ی ِ ت َ] (اِخ) بحیره ٔ ارمیه. دریاچه ٔ رضائیه. رجوع به ارمیه و بحیره ٔ ارمیه و رضائیه در ردیفهای خود شود.

حل جدول

تلا

گدا، سائل

زینهار و امان

سائل

سائل، گدا

سائل وگدا

خروس مازنی

گویش مازندرانی

تلا

مرتعی جنگلی در حومه ی نوشهر

خروس، زر طلا

وسیله برای بالا رفتن از درخت

فرهنگ فارسی هوشیار

تلا

سائل و گدا

فارسی به عربی

تلا فی

اعد دفع، حادثه، حی، صدی


تلا طم

رمیه، شذب، صخب، صدمه، کشکشه

معادل ابجد

تلا

431

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری