معنی تلا
لغت نامه دهخدا
تلا. [ت َ] (اِ) سائل و گدا. (ناظم الاطباء).
تلا.[ت ِ] (اِ) بمعنی ذهب که فارسیان عربی دان به طاء نوشته اند. از عالم طپیدن. (غیاث اللغات) (آنندراج).
دریاچه ٔ تلا
دریاچه ٔ تلا. [دَرْ چ َ / چ ِ ی ِ ت َ] (اِخ) بحیره ٔ ارمیه. دریاچه ٔ رضائیه. رجوع به ارمیه و بحیره ٔ ارمیه و رضائیه در ردیفهای خود شود.
حل جدول
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
سائل و گدا
معادل ابجد
431