معنی تروا
لغت نامه دهخدا
تروا. [ت ُ] (اِخ) شهری در آسیای صغیر که آنرا ایلیون و پرگام نیز می نامیدند. یونانیان ده سال این شهر را محاصره کردند و در آخر پس از تسخیر آن را آتش زدند. این جنگهای ده ساله موضوع داستانهایی شد که همر شاعر معروف یونان آنها را سرود و ایلیاد و اودیسه دو شاهکار او شرح همین جنگها است و نام این شهر بوسیله همر جاودانی گردید. شلیمان معتقد است که آثار و بقایای این شهر کهن را در حوالی حصار لیق کشف کرده است. و رجوع به ایران باستان ج 1 ص 19 و ص 723 شود.
حل جدول
جنگ افسانه ای یونان باستان
قهرمان تروا
هلن
شاه تروا
پریاموس
بانوی تروا
هلن
ازقهرمانان جنگ تروا
اگاممنون
قهرمان جنگ تروا
هلن
پهلوان جنگ تروا
اولیس
از قهرمانان جنگ تروا
اگام منون
آژاکس، آگاممنون
اگاممنون
آگاممنون
از قهرمانان جنگ تروا
آژاکس
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
607