معنی ترهیب

ترهیب. [ت َ] (ع مص) ترسانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (غیاث اللغات) (آنندراج). || بد حال شدن ناقه از رفتن بعد از آن بحال آمدن آن از خوردن علف. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

ابوالعظیم. [اَ ب ُ ل ع َ] (اِخ) ابن عبدالقوی منذری زکی الدین (کذا) متوفی به سال 656 هَ. ق. او راست: کتاب ترغیب و ترهیب. (کشف الظنون).

بیم دادن. [دَ] (مص مرکب) ترسانیدن. بیم کردن. هراسانیدن. تهدید. اخافه. انذار. نذر. ترعیب. ترعاب. توعد. ایعاد.تخویف. تحذیر. ترهیب. (یادداشت مؤلف):
مرا بیم دادی که در پای پیل
بسایم تنت را چو دریای نیل.
فردوسی.

ترساندن

ترهیب

تهدید، ترهیب

ترسانیدن، هراسانیدن، تهدید، ترعیب، ترهیب، انذار، اخافه، بیم کردن

تَرْهِیب، ترسانیدن،

(مص م.) ترسانیدن، (مص ل.) بدحال شدن. [خوانش: (تَ) [ع.]]

ترسانیدن،

ترسانیدن

(مصدر اسم) جمع ترهیب

ترهیب

استحکام، استوارسازی، پشتیبانی، تحکیم تشدید، تشیید، نیرودهی، نیرومندی، تایید، ترهیب،
(متضاد) تضعیف، شقی

اثبات، اذعان، تسجیل، تصدیق، تصویب، صحه‌گذاری، صوابدید، قبول، گواهی، مرافقت، هم‌صدایی،
(متضاد) تکذیب، استواری، پشتیبانی، ترهیب، تقویت، کمک کردن، یاوری، یاریگری، یاری کردن، توفیق، عنایت

617