معنی تردستی

تردستی. [ت َ دَ] (حامص مرکب) جلدی و چابکی. (برهان). جلدی و چالاکی و چابکی. (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). ماهری. (ناظم الاطباء):
بی باده از این سمند سرمستی بین
وز کوه به جنب رفعتش پستی بین
از بحر کند به خشک لعلی معبر
در فن سبک رویش تردستی بین.
ظهوری (از آنندراج).
زاهدان خشک می ترسند از برق فنا
ما بر این آتش ز تردستی کباب افکنده ایم.
صائب (از آنندراج).
|| شعبده یا قسمتی از آن، و عرب آنرا خِفّه گوید و عامل مهم در آن چستی و جلدی کار مشعبد است که با سرعت عمل حقیقت را از بیننده منع کنند. شعبده بازی. چشم بندی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تردست شود.

Art, Artifice, Dexterity, Facility, Hocus-Pocus, Legerdemain, Magic, Prestidigitation, Sleight Of Hand, Trick, Wizardry

چالاکی، مهارت، شعبده بازی، حقه بازی. [خوانش: (~. دَ) (حامص.)]

چابکی،
مهارت، زبردستی،
حقه‌بازی،

شعبده

ژانگوله

شعبده

نیزه زدن

نیزه زدن

استادی، چابکی، چالاکی، شعبده، فرزی، فند، مهارت

اقذف، براعه، مهاره

‎ جلدی چالاکی چابکی زرنگی، مهارت حذاقت، نیرنگ بازی شعبده گری حقه بازی.

کف رفتن

زبردستی، تردستی، سبکدستی، چابکی، چالا کی، تردستی،

تردستی، شعبده بازی، تردستی، حقه بازی، حیله، شعبده،

تردستی

1074