معنی تالاب کوچک

آبگیر، استخر، برکه

آبکند

ژی

آبگیر

تالاب. (اِ) تال. (برهان). آبگیر و استخر را در هند تالاب گویند. (فرهنگ نظام). آبگیر و استخر وبرکه. (ناظم الاطباء). استخر. (برهان). غدیر. کول.

تالاب رود. (اِخ) رودی است که بدریاچه ٔ هامون ریزد و تا محل تلاقی با رود میرجاوه، خط سرحدی ایران در بلوچستان تعیین شده است.

مرداب، لجنزار ،ابگیر

مرداب

میان گران

تالاب استیل، تالاب انزلی، تالاب سیاه درویشان، تالاب جوکندان

(اِ.) آبگیر، استخر، برکه.

جایی که آب رودخانه یا باران جمع شود، آبگیر، حوض، استخر، برکه،

دارای جسم یا اندازۀ اندک: دست‌های کوچک،
(اسم، صفت) آن که سنش کم است، خردسال،
[مجاز] دارای مقام پایین،
[مجاز] بی‌ارزش، پست: آدم کوچک و کوته‌بینی بود،
[مجاز] صفتی که شخص هنگام تواضع به خود می‌دهد، مطیع: من کوچک شما هستم،

آبدان، آبگیر، استخر، برکه، برم، غدیر، نورنجه،
(متضاد) جوی، نهر، رود

(اسم) محلی که آبهای رود خانه ها و چشمه ها و احیانا آب باران در آنجا جمع شود و راکد بماند آبگیر استخر برکه. آبگیر، استخر، برکه

483