معنی بی مصرف

بی مصرف. [م َ رَ] (ص مرکب) (از: بی + مصرف) که محل صرف ندارد. که جای بکار رفتن ندارد. || بیفایده و هیچکاره. (ناظم الاطباء): آدمی بی مصرف، هیچکاره. کاغذی بی مصرف، بکار نیامدنی. (یادداشت مؤلف).

عاطل

Unemployed

عاطل

422