معنی بود

لغت نامه دهخدا

بود

بود. (مص مرخم، اِمص) بودن.وجود. (فرهنگ فارسی معین). هستی. (شرفنامه ٔ منیری).موجود چنانچه معدوم، نابود. (آنندراج):
چو اندیشه ٔبود گردد دراز
همی گشت باید سوی خاک باز.
فردوسی.
چون همی بود ما بفرساید
بودنی از چه می پدید آید.
ناصرخسرو.
جان و دل را ازمن آن جانان دلبر درربود
بودمن نابود کرد و یاد من نسیان گرفت.
سوزنی.
ازحادثات در صف آن صوفیان گریز
کز بود غمگنند و ز نابود شادمان.
خاقانی.
داریم درد فرقت یاران گمان مبر
کاندوه بود یا غم نابود می بریم.
خاقانی.
همه بود را هست او ناگزیر
ببود کس او نیست نسبت پذیر.
نظامی.
همه بودی از بود او هست تام
تمام اوست دیگر همه ناتمام.
نظامی.
گامی از بود خود فراتر شد
تا خداوندیش میسر شد.
نظامی (هفت پیکر ص 13).
- بود و نابود، وجود و عدم. (ناظم الاطباء):
مرد را فرد و ممتحن بگذاشت
بود و نابود او یکی پنداشت.
سنایی.
- || دارایی و تنگدستی و غنا. (ناظم الاطباء).
- || هر چیز موجود و حاضر. (ناظم الاطباء).
- || هر چیز آینده. (ناظم الاطباء).
- بود و نبود، دارایی و ثروت و مال و آنچه میتواند وجود داشته باشد: بود و نبود او همین یک خانه بود.
- || وجود و عدم. (آنندراج). هستی و نیستی: بود و نبودش یکسان است:
از سرگذشت و بود و نبود همه جهان
دیوان عنصریست ز محمود یادگار.
سوزنی.
مر پرتو را احاطه نتواند شمع
هر چند که باشدش از او بود و نبود.
علی اکبردهخدا.
|| هستی. مال. (فرهنگ فارسی معین):
باد ما و بود ما از داد تست
هستی ما جمله از ایجادتست.
مولوی.
به اندازه ٔ بودباید نمود
خجالت نبرد آنکه ننمود، بود.
سعدی.
|| پود. حراق. خف. بد. پد. پیفه. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به پیفه شود.

بود. [ب َ] (ع مص) (از «ب ی د») هلاک گردیدن. (منتهی الارب).

بود. [ب َ] (ع اِ) چاه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).


باد بود

باد بود. (جمله) گوئی هیچ نبود. هیچ بود. (آنندراج). رجوع به باد شود.


هست بود

هست بود. [هََ] (اِ مرکب) جمعبندی. (ناظم الاطباء).
- هست بود کردن، جمعبندی کردن. (ناظم الاطباء).
رجوع به هست وبود شود.


بود کردن

بود کردن. [ک َدَ] (مص مرکب) سوخت را بود کردن، مالیات معدوم قریه ای را به قراء دیگر بخشیدن. (یادداشت بخط مؤلف).


شیخ بود

شیخ بود. [] (اِخ) قریه ای است درپنج فرسخی حومه ٔ شمالی شیراز. (فارسنامه ٔ ناصری).

فرهنگ عمید

بود

بودن، هستی، وجود،
* بودونبود: ‹بودونابود›
وجودوعدم،
هست‌ونیست،
داروندار،
* بودوباش: [قدیمی]
وجود، هستی،
وجود داشتن،
منزل، مسکن،

باشد. δ هنگام استفهام و آرزومندی گفته می‌شود: بُوَد آیا که در میکده‌ها بگشایند / گره از کار فروبستهٴ ما بگشایند (حافظ: ۴۱۰ حاشیه)،

مترادف و متضاد زبان فارسی

بود

حیات، وجود، هستی،
(متضاد) عدم، نیستی

فرهنگ معین

بود

وجود، هستی، سرمایه. بو دادن (دَ) (مص ل.) تفت دادن چیزی روی آتش، مانند تخمه و فندق و پسته و بادام و ذرت. [خوانش: (مص مر.)]

حل جدول

بود

از افعال ربطی

فارسی به انگلیسی

بود

Being

گویش مازندرانی

بود

دوام – بقا

فرهنگ فارسی هوشیار

بود

هستی، وجود، بودن

معادل ابجد

بود

12

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری