معنی بهمنش
لغت نامه دهخدا
بهمنش. [ب ِ م َ ن ِ] (ص مرکب) وهمنش. دارای منش نیک. دارنده ٔ اندیشه ٔ خوب. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به منش شود.
فارسی به انگلیسی
Benefactor, Polite
فرهنگ معین
(بِ مَ نِ) (ص مر.) = وهمنش: دارای منش نیک، دارای اندیشه خوب.
فرهنگ فارسی هوشیار
خوشخو
حل جدول
دارای اندیشه نیک
دارای اندیشه نیک
بهمنش
دارای اندیشه خوب
بهمنش
دارای رفتار خوب
بهمنش
داراى ذاتى پسندیده
بهمنش
نام های ایرانی
پسرانه، وهمنش، کسی که دارای راه و روش نیکویی است
واژه پیشنهادی
بهمنش
فیلمبردار فیلم تابستان داغ
هومن بهمنش
فیلمبردار فیلم دربند
هومن بهمنش
فیلمبردار فیلم ملبورن
هومن بهمنش
فیلمبردار فیلم بهمن
هومن بهمنش
فیلمبردار فیلم جان دار
هومن بهمنش
معادل ابجد
397