معنی بروات | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بروات

بروات. [ب َ رَ] (اِ) ج ِ بَرات. (ناظم الاطباء). جمعی است که از کلمه ٔ برات ساخته اند و برات خود نیز در اصل برائت بر وزن سلامت است. (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال 1 شماره ٔ 2، از مطرزی). دستاویزها. سندها. چکها. براتها. حواله ها. (ناظم الاطباء): چندان برین گونه آمدشد کردندی که آن بروات در دست ایشان کهنه شدی و طمع از آن منقطع کرده. (تاریخ غازانی ص 244). و همه اوقات و ساعات پروانه ها و احکام و بروات و انعام در حق ایشان مجری داشته. (تاریخ قم ص 5). مستوفی اسناد را ضبط و بموجب بروات مهر وزیر و کلانتر و مستوفی حواله و بازیافت میشود. (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 45 و 47).
- بروات شریفه، براتهای پادشاهی. (ناظم الاطباء).

بروات میان

بروات میان. [ب َ رَ ت ِ] (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔ شهرستان بم. سکنه ٔ آن 800 تن است. آب آن از قنات و محصول آن غلات، حنا، خرما و مرکبات است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8).

بروات پائین

بروات پائین. [ب َ رَ ت ِ] (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان بم. سکنه ٔ آن 780 تن است. آب آن از قنات ومحصول آن غلات است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8).

بروات بالا

بروات بالا. [ب َ رَ ت ِ] (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان بم. سکنه ٔ آن 897 تن است. آب آن از قنات و محصول آن غلات، خرما، حنا و مرکبات است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8).