معنی باهنر

باهنر. [هَُ ن َ] (ص مرکب) که هنر دارد. هنرمند. صاحب هنر. هنرور. هنری:
برادر بدش چند و چندی پسر
ز بیگانگان آنکه بد باهنر.
فردوسی.
بیاورد فرزانگان را پدر
بدان تا شود نامور باهنر.
فردوسی.
|| لایق. قابل. متصف به صفات خوب هنری: دلاورترین اسبان کمیت است... و باهنرتر سمند. (از نوروزنامه). و رجوع به هنر شود.

صاحب هنر، هنرمند

صاحب‌هنر، هنرمند

باهنر

باهنر

باهنر

باهنر

باهنر

فنی

دارای هنر، هنرمند،

هنرمند، هنرور،
(متضاد) بی‌هنر، هنردار

Artist, Artistic

(صفت) دارنده هنر هنرمند مقابل بی هنر.

باهنر

باهنر

258