معنی بافه
لغت نامه دهخدا
بافه. [ف َ / ف ِ] (اِ) باقه. دسته ٔ علف یا محصول درو شده. توده ٔ بریده شده از علف یا قصیل. بغل. دسته ٔ دروده و گرد کرده از یونجه و گندم و جو و غیرآن. (این کلمه در چهار محال بختیاری و دهات کرمان بدین معنی بکار میرود). || دسته ٔ تره. (مهذب الاسماء). و رجوع به بافه شود.
فارسی به انگلیسی
Cable, Sheaf
حل جدول
انگلیسی به فارسی
بافه
بافه
بافه ردن
bundle
کلاف، بافه
sheet of planes
بافه ی صفحه
sheaf of planes
بافه ی صفحه
trivial bundle
بافه ی بدیهی
universal bundle
بافه ی عام
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
88