معنی بافرغ | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بافرغ

بافرغ. [ف َرْ رَ] (اِخ) نام مغان مغ آتشکده ٔ آذرگشسب. در کتابخانه ٔ ملی پاریس مهری هست که روی آن تصویر بافرغ نام مغان مغ آتشکده ٔ آذر گشسب حک شده است. (از حاشیه ٔمزدیسنا و ادب پارسی ص 205). و رجوع به بافرگ شود.

بافرگ

بافرگ. [ف َ / ف ِ رَ] (اِخ) نام موبد میشان در اوایل عهد حکومت ساسانیان. چندین سنگ قیمتی به دست آمده است که صورت و نام موبدان بر آنها منقوش است، از جمله یکی پاپک موبد خسروشادهرمز...دیگر بافرگ موبد میشان. (ایران در زمان ساسانیان ص 138). در کتابخانه ٔ ملی پاریس مهری هست که صورت و نام شخصی موسوم به بافرگ را که مغان مغ آذر گشسب بوده است بر آن حک کرده اند. (همان کتاب 191). و رجوع به سبک شناسی ج 1 ص 51 و نیز رجوع به بافرغ شود.