معنی بازمانده

بازمانده. [دَ / دِ] (ن مف مرکب) وارث. باقی مانده ٔ پس از مرگ کسی. (ناظم الاطباء). خلف. ج، بازماندگان، اخلاف. اولاد. ورثه: یا ملک من شوددر بازمانده ٔ عمرم... از ملک من بیرون است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 318). من از عمر نصیب برداشتم بازماندگان مرا نیکو دار تا من جان فدا کنم و این کار برآورم. (مجمل التواریخ و القصص). نعمت حق سبحانه و بحمده در بازمانده ٔ امیرماضی سایغ و ضافیه للناس است. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 460). || واپس مانده ازطعام و جز آن. (ارمغان آصفی) (آنندراج). نیم خورده. تتمه. بقیه. (مهذب الاسماء). باقی مانده:
افتاد دل چو از نظر او اجل ربود
کز باز بازمانده به صیاد میرسد.
سنجر کاشی (از ارمغان آصفی) (آنندراج).
|| عقب مانده. واپس مانده. جداشده:
بزیرش نسر طایر پر فشانده
وزو چون نسر واقع بازمانده.
نظامی.
چون شمع جگرگداز مانده
یا مرغ ز جفت بازمانده.
نظامی.
|| ترکه. میراث. ارث. مرده ریگ.

Relics, Survivor

به جا مانده: آثار بازمانده از دورۀ هخامنشیان،
آن‌که پس از مرگ کسی باقی می‌ماند، خویشاوندان فرد درگذشته،
عقب‌افتاده،
[قدیمی، مجاز] بی‌نصیب، محروم،

فیلمی از سیف الله داد

سیف‌ا... داد

سیف الله داد

جیمز فاکس

به‌جامانده، بقیه، پس‌مانده، مانده، دنبال‌مانده، عقب‌مانده، واپس‌مانده، به هدف نرسیده، خسته، درمانده، کوفته، وارث، خلف، خویش، قوم

عقب مانده، وارث. [خوانش: (دِ) (ص مف.)]

اعق

مجید انتظامی

علیرضا زرّین دست

سیف ا... داد

نادر میرزا افشار

بسام کوسا

برج قلعه خمیر یا قلعه شیخ عمان

110