معنی بازارها

اسواق

بازارها

ج سوق، بازارها

(مصدر) زینت کردن دکانها و بازارها در روزهای جشن و شادمانی.

(مصدر) زینت کردن دکانها و بازارها در روزهای جشن و شادمانی.

زینت و آرایش کردن دکانها و بازارها در ایام جشن و شادمانی.

(صفت) آنکه هریسه پزدوفروشد: ((جمله بازارها بسوخت وآغازآن از دکان هریسه پزی بود. ))

‎ (صفت) مونث قیصری، (اسم) راسته بازار بزرگ: اهل تبریز حسب الفرمان شاه جهان شهر را آذین بسته قیصریه و بازارها را چون نوعروسان حجله نشاط آراستند.

اَسْواق، بازارها (مفرد: سُوق)،

اسواق. [اَس ْ] (ع اِ) ج ِ سوق. بازارها. (دهار) (غیاث) (ترجمان القرآن علامه ٔ جرجانی).

رماده. [رَ دَ] (اِخ) محله ٔ بزرگ و شهرمانندی است در بیرون حلب و متصل بدان دارای بازارها و والی مستقل. (از معجم البلدان).

هریسه پز. [هََ س َ / س ِ پ َ] (نف مرکب) آنکه هریسه پزد و فروشد: جمله بازارها بسوخت و آغاز آن از دکان هریسه پزی بود. (تاریخ بخارا ص 113).

(بَ تَ) (مص م.) زینت کردن دکان و بازارها در روزهای جشن و شادمانی.

گردش بیهوده اشخاص بی کار، رفتن مریدی به دستور پیر در بازارها و کوی ها به گدایی. [خوانش: (~. زَ دَ) (مص ل.)]

مکان مسکونی بزرگ شامل خیابان‌ها، بازارها، تاسیسات اداری، و امثال آن،
[مجاز] مردم شهر، اهلی شهر،

217